استراليايي هاي بومي قديمي ترين گروه نژادي و فرهنگي در جهان هستند. شواهد نشان مي دهد كه آنها بيش از ۵۰ هزار سال زندگي كرده اند.

با ورود سپيدپوستان و ديگر مردمان به سرزمين استراليا، ساختار زندگي بوميان كه طي هزاران سال دست‌نخورده باقي مانده بود، به شدت دچار دگرگوني شد.

امروزه بوميان همراه با ديگر گروه‌هاي قومي و نژادي، در مناطق مختلف استراليا زندگي مي‌كنند و تا حدودي سنت‌ها و روش زندگي خود را حفظ كرده‌اند.

با وجود آزار و اذيت در استراليا، افراد بومي در زمينه ورزش، هنر و سياست سهم قابل توجهي دارند.

يكي از معروف ترين استراليايي كتي فريمن، كتي فريمن است كه يك ورزشكار المپيك است.

تاريخ بوميان استراليا

آزمايشهاي راديو كربن، قديمي‌ترين زمان سكونت در قاره استراليا را حدود چهل تا پنجاه هزار سال قبل نشان مي‌دهد

هرچند پژوهشهاي ژنتيكي ارتباط مستقيمي بين بوميان استراليا و هيچ‌كدام از نژادهاي جنوب آسيا نشان نمي‌دهد

اما پژوهشگران به اتفاق بر اين باورند كه بوميان امروزي ساكنان قاره آسيا بوده‌اند كه كم‌كم از نواحي جنوبي آسيا به شمال استراليا وارد شده

و طي هزاران سال در قالب قوم‌ها و گروه‌هايمختلف در اين سرزمين وسيع پخش شده‌اند.

به نظر مي‌رسد عامل اصلي مهاجرت به استراليا شكار و يافتن غذا بوده‌است.

بوميان استراليا به گروهي از انسان‌ها تعلق دارند كه مي‌توان آنها را شكارچي-گردآورنده ناميد.

اين شيوه زندگي قبل از فراگيري كشاورزي توسط انسان‌ها رواج داشته و به اين معناست

كه گروهي از انسان‌ها، تمام مواد غذايي مورد نياز خود را از راه شكار حيوانات يا جمع‌آوري ميوه‌ها و گياهان تأمين نمايند.

بيشتر بوميان استراليا تا ورود اروپائيان به اين سرزمين به همين شكل مي‌زيسته‌اند و معمولاً مهاجرت‌هاي كوتاهي در منطقه خود براي يافتن غذا انجام مي‌داده‌اند.

در سال ۱۷۷۰ كاپيتان جيمز كوك نيروهاي خود را در منطقه نيو ساوت ولز پياده كرد

و هشت سال بعد اين منطقه رسماً مستعمره بريتانيا شد. اين مسئله باعث تنش و تأثيرات زيادي بر بوميان منطقه شد

چرا كه با ورود اينان، گونه‌هاي زيستي جديد نيز به قاره دست نخورده استراليا وارد شد.

و بيماريهاي واگيردار گوناگوني چون وبا و طاعون نيز به جوامع بومي منتقل شد. از سوي ديگر سپيدپوستان براي شهرسازي و كشاورزي نياز به زمين داشتند

و به همين جهت بوميان را از زمينهايي كه به آن عادت داشتند دور ساختند و در اين راه به زور نيز متوسل شدند.

اما بوميان بسياري نيز به تازه واردان علاقه‌مند شدند و در جوامع جديد به كار و زندگي مشغول شدند.

ادعا مي‌شود كه بر اثر كمبود آب و زمين و نيز شيوع بيماريهاي واگيردار و نيز خشونت مستقيم سپيدپوستان،

بيشتر بوميان در اين فاصله كشته شده باشند و از جمعيت آنان بسيار كاسته شده باشد.